Παγκόσμια Ημέρα Αυτισμού

Ο αυτισμός, καθώς και το σύνδρομο Asperger ανήκουν στις διάχυτες αναπτυξιακές
διαταραχές προκαλώντας στα άτομα ποικίλες ανεπάρκειες και δυσκολίες σε
διαφορετικούς τομείς για το καθένα από αυτά.

Ο αυτισμός, καθώς και το σύνδρομο Asperger ανήκουν στις διάχυτες αναπτυξιακές
διαταραχές προκαλώντας στα άτομα ποικίλες ανεπάρκειες και δυσκολίες σε
διαφορετικούς τομείς για το καθένα από αυτά. Γι’ αυτό το λόγο, λοιπόν, έχει δοθεί
και η ονομασία «αυτιστικό φάσμα», το οποίο παρομοιάζεται με μία «ομπρέλα» που
περιλαμβάνει όλες τις διαταραχές που επιφέρει ο αυτισμός στο άτομο.
Ειδικότερα, ένα από τα πιο συνήθη χαρακτηριστικά αυτιστικής συμπεριφοράς είναι η
μοναχικότητα και η αποστασιοποίηση του ατόμου από την κοινωνική
αλληλεπίδραση, χωρίς να επιδιώκει βλεμματική επαφή. Ακόμη, η έλλειψη φαντασίας
και δημιουργικότητας ενισχύει την απομάκρυνση του ατόμου από μία αυθόρμητη
επικοινωνία και ένα διάλογο, ενώ όσον αφορά το παιδί με αυτισμό δε βοηθά στη
συμμετοχή του σε ένα συμβολικό παιχνίδι με τους συνομήλικούς του. Παράλληλα, οι
διαταραχές στην ομιλία και κατανόηση της γλώσσας είναι φανερές μέσω του
«ρομποτικού» και μονότονου λόγου του, της ηχολαλίας που παρουσιάζει (επανάληψη
λέξεων/φράσεων χωρίς να τις κατανοεί) και της απουσίας χρήσης της «γλώσσας του
σώματος». Ελλείμματα, τα οποία οφείλονται στην ύπαρξη νοητικής υστέρησης και
την έλλειψη ενσυναίσθησης. Έκδηλες, επιπλέον, είναι και οι στερεοτυπικές και
επαναλαμβανόμενες συμπεριφορές του , όπως μερικές παράξενες κινήσεις και
στάσεις του σώματος και των άκρων του, το αταξικό του βάδισμα και η εμμονή με
την τήρηση ενός προγράμματος που βασίζεται στην καθημερινή του ρουτίνα. Σε
περίπτωση διαταραχής αυτής της ρουτίνας εμφανίζονται συναισθηματικά
ξεσπάσματα θυμού και οργής, ενώ παράλληλα το χαμηλό συνήθως νοητικό του
επίπεδο δε βοηθά στην κατανόηση και αντίληψη της εκάστοτε κατάστασης ώστε να
την αντιμετωπίσει με ηρεμία.
Η διάγνωση συνήθως πραγματοποιείται στην ηλικία των 2,5 με 3 πρώτων χρόνων,
όπου καθίστανται φανερά πλέον τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά συμπεριφοράς και
ανάπτυξης του παιδιού, τα οποία ποικίλουν σε κάθε περίπτωση, όπως και ο δείκτης
νοημοσύνης. Τέλος, σε περιπτώσεις που η κλινική εικόνα του παιδιού παρουσιάζει
λιγότερο εμφανή χαρακτηριστικά (π.χ. νευρολογικά ελλείμματα) του αυτιστικού
φάσματος τότε κάνουμε λόγο για «άτυπο αυτισμό».